Share
Οικοδύναμη
01
Ο όρος οικοδύναμη αποτελεί νεολογισμό του συγγραφέα Σπ. Μακρή, προκειμένου να εξηγήσει το αρχαιοελληνικό χωροθεσιακό σύστημα. Η φιλοσοφία της εταιρίας μας είναι εμπνευσμένη από την εν λόγο επιστήμη, από όπου επίσης δανείζεται τον όρο για το λογότυπο μας Οικοδυναμική.
Η οικοδύναμη είναι το χωροθεσιακό σύστημα κτιρίων και πόλεων, το οποίο στοχεύει στο να μας βοηθήσει να επιλέξουμε ένα περιβάλλον που θεωρείται ικανό και πρόσφορο για τη σωστή διαβίωση, ανάπτυξη και εξέλιξή μας και να μας παρέχει αρμονία και ισορροπία με αυτό.
Η οικοδύναμη ουσιαστικά χωρίζεται σε δύο μέρη: Σε εκείνο που αναφέρεται στη σχεδίαση και ίδρυση μίας πόλεως (εντοπισμό κατάλληλης περιοχής, ρυμοτομία κ.λπ.) και στο σχεδιασμό και διαρρύθμιση ενός κτιρίου που προορίζεται για κατοικία.
Έτσι η οικοδύναμη είναι η τέχνη του κατοικείν και του ευ ζειν με αρμονία, υπό την αιγίδα της αρχαιοελληνικής σκέψης και φιλοσοφίας. Παρόμοια συστήματα αναπτύχθηκαν σε κάθε ανεπτυγμένο αρχαίο πολιτισμό, με στοιχεία που σαφώς ταίριαζαν καλύτερα με την κουλτούρα, τον πολιτισμό, την παιδεία, το κλίμα, τη μορφολογία του εδάφους, τα διάφορα μετεωρολογικά φαινόμενα της περιοχής. Ανάμεσα σε αυτούς τους πολιτισμούς ήταν οι Κινέζοι (Feng Shui), οι Αιγύπτιοι, οι Ινδοί (Vaastu sastra), οι Μάγιας, οι Ίνκας και πολλοί άλλοι.
02
Η οικοδύναμη αποτελεί ένα σύστημα που βασίζεται πάνω στις αρχές, τη νοοτροπία και την πολιτιστική κληρονομιά των αρχαίων Ελλήνων. Μελετήθηκε και συστάθηκε από τους ιερείς του δελφικού μαντείου κατά την αρχαιότητα πριν από χιλιάδες χρόνια. Με κέντρο διάδοσης και εφαρμογής το μαντείο των Δελφών, εφαρμόστηκε σε όλο τον αρχαιοελληνικό κόσμο, δημιουργώντας ένα αόρατο γεωμετρικό πλέγμα, που είχε σκοπό την υγεία και την ευημερία των Ελλήνων, την ισορροπία με τη φύση αλλά και με το σύμπαν. Με τις εντολές-χρησμούς που έδινε η Πυθία και τις οδηγίες των ιερέων-χτιστών, οι αρχαίοι Έλληνες έχτιζαν τις πόλεις τους σύμφωνα με την ιερή γεωμετρία, την ιερή αρχιτεκτονική και πολεοδομία, γνώσεις που μόλις τα τελευταία χρόνια άρχισαν να αποκωδικοποιούνται.
Στην αρχαία Ελλάδα, ο αρχιτέκτονας που αναλάμβανε να σχεδιάσει και να χτίσει ένα κτίριο, θα έπρεπε να γνωρίζει γεωμετρία, ιστορία, φιλοσοφία, μουσική, ιατρική και επιπλέον να έχει γνώσεις αστρονομίας, μετεωρολογίας, γεωλογίας, γνώσεις που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα επιστημών. Μόνο έτσι όμως θα μπορούσε να δει μια κατασκευή τόσο αυτοτελώς όσο και ως μέρος του συνόλου σε ισορροπία με τους φυσικούς νόμους.
Αποσπάσματα
Μακρή Σπύρου, Οικοδύναμη, το αρχαιοελληνικό Φενγκ Σούι, Αρχέτυπο
Τσίπηρας Κ., Το οικολογικό σπίτι, Εκδόσεις Λιβάνη, 1996.
